Η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία στις 10 Μαΐου γιόρτασε την επέτειο της αποκατάστασης του βουλγαρικού Πατριαρχείου, του οποίου η ύπαρξη σταμάτησε στα τέλη του 14ου αιώνα, όταν η Βουλγαρία έπεσε κάτω από πέντε αιώνες τουρκικής δουλείας.
Ήδη στην Αναγέννηση, οι σκόπιμες ενέργειες των ηγετών της Βουλγαρικής Εκκλησίας άρχισαν να αποκαθιστούν το βουλγαρικό Πατριαρχείο. Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η ίδρυση το 1870 της βουλγαρικής Εξαρχίας με έδρα την Κωνσταντινούπολη.
Μετά το τέλος του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου, Η Βουλγαρία είχε την ευκαιρία να περάσει τα υπόλοιπα 30 χρόνια χωρίς μόνιμο επικεφαλής της βουλγαρικής Εξαρχίας. Στις 22 Φεβρουαρίου 1945, με τη βοήθεια των αδελφών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εξαλείφθηκε το Σχίσμα, το οποίο για αρκετές δεκαετίες είχε εμποδίσει τις κανονικές διακρατικές σχέσεις της Εξαρχίας. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης αναγνώρισε την αυτοκεφαλία της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ως ειδικό τόμο.
Το 1950, αναπτύχθηκε ο χάρτης της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στο άρθρο 1, Η "αυτοδιοικούμενη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία" ονομάζεται "Πατριαρχείο".
Στη συνεδρίασή της στις 3 Ιανουαρίου 1953, η Σύνοδος της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάσισε "να συγκαλέσει μια εκκλησία-Λαϊκή Συνέλευση στις 8 Μαΐου του τρέχοντος έτους για να αποκαταστήσει την πατριαρχική αξιοπρέπεια της μητρικής Εκκλησίας και να εκλέξει έναν Προκαθήμενο-Πατριάρχη".
Αντιπροσωπείες των ακόλουθων Ορθόδοξων Εκκλησιών έφτασαν στη Σόφια για αυτή τη μεγάλη εκκλησία-λαϊκή γιορτή: ρωσική, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Γρηγόριο του Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη) και Νόβγκοροντ.ρουμανικά, με επικεφαλής τον Πατριάρχη Ιουστινιανό. πολωνικά, με επικεφαλής τον πρωτεύοντα Μητροπολίτη Μακάριο. Τσεχοσλοβακία, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Eleffery. Οι εκκλησίες της Αλεξάνδρειας, της Αντιόχειας, της Ιερουσαλήμ, της Γεωργίας, της Σερβίας και της Ελλάδας συμμετείχαν επίσης στον εορτασμό μέσω εκπροσώπων τους ή μέσω τηλεγραφικών και γραπτών χαιρετισμών.
Το τρίτο Εκκλησιαστικό-Λαϊκό Συμβούλιο, που συγκλήθηκε σύμφωνα με το καταστατικό (8-10 Μαΐου), αποκατέστησε το πατριαρχικό καθεστώς της Βουλγαρικής Εκκλησίας και στις 10 Μαΐου εξέλεξε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φιλιππούπολης Κύριλλο ως Αναπληρωτή Πρόεδρο της Ιεράς Συνόδου και πρόεδρο του Πατριάρχη Βουλγαρίας και Μητροπολίτη Σόφιας.
Η ενθρόνιση πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την εκλογή της μνημειακής Εκκλησίας του Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι στον Πατριαρχικό καθεδρικό ναό παρουσία εκπροσώπων της κρατικής και πολιτιστικής κοινότητας, ξένων αντιπροσωπειών και πολυάριθμων πιστών.
Το πρόσφατα αναστηλωμένο βουλγαρικό Πατριαρχείο αναγνωρίζεται από όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες. Το πρωτεύον του δημιουργεί μια ζωντανή σύνδεση μαζί τους μέσω αμοιβαίων αδελφικών μηνυμάτων και επισκέψεων. Με τις πρώτες ιερατικές, εκκλησιαστικές-εκπαιδευτικές, ποιμαντικές και επιστημονικές του δραστηριότητες, έγινε ευρέως γνωστός στον χριστιανικό κόσμο, ανάμεσα στην ευρεία πολιτιστική κοινότητα της χώρας και στο εξωτερικό. Το κύρος της Βουλγαρικής Εκκλησίας αυξάνεται τόσο μεταξύ των Ορθόδοξων όσο και των μη Ορθόδοξων Χριστιανικών Εκκλησιών και οργανώσεων, καθώς και μεταξύ της παγκόσμιας κοινότητας.
Μετά τον ευλογημένο θάνατο του Αγιωτάτου Πατριάρχη Κυρίλλου (7 Μαρτίου 1971), ο Βούλγαρος Πατριάρχης Μαξίμ έγινε ο άξιος αναπληρωτής του, ο οποίος παρέμεινε ο μακροβιότερος Βούλγαρος Πατριάρχης στη σύγχρονη Εκκλησιαστική μας ιστορία.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2013, ο Μητροπολίτης Νεόφυτος του Ρούσεν εξελέγη Βούλγαρος Πατριάρχης στο Πατριαρχικό εκλογικό Εκκλησιαστικό Συμβούλιο.